Malownicza, wąska i nizinna wyspa znajduje się na północno-zachodnim przylądku Archipelagu Zadarskiego, którego pokrywają lasy iglaste. Kanały Olib i Silba dzielą go od sąsiednicz wysep. Wysławił się swym niezwykle umiarkowanym klimate, zdrowym nadmorskim powietrzem i krzyształową czystą wodą. Wybrzeże otaczają liczne zatoki i piaszczyste, większością płytkie małe zatoki. Wyspa jest osiedlona od czasów rzymskich. W roku 1091 stała się własnością Klasztoru Zadarskiego, w 15. stuleciu przeszedł pod panowanie Wenecji, a w roku 1852 jej od ostatniego właściciela odkupili miejscowi obywatele swoimi własnymi pieniędzmi.
Silba – jedyna osada, która rozwinęła się w najwęższej części wyspy w 16. stuleciu. Ma żwirowe i piaszczyste plaże. W pobliżu osdady rozciągają się lasy z stadami dzikich owiec. W 17. i 18. stuleciu była Silba miastem marynarzy i właścicieli żaglowców. W 2. połowie 19. stulecia rozpoczął opadać transport żaglowcowy a tym i ważność miasta. W osadzie stoi kilka ciekawych budynków, które zawierają kościół Św. Marko z roku 1637, kościół Naszej Panny z Carmelu z roku 1660 i wieżę wartowniczą Toreta z roku 1872.
Nabrzeże leży na wschodnim wybrzeżu i jest chronione tamą nabrzeżną. Oferuje cumy kotwicze z elektrycznymi łącznikami dla 30 łódek. Wiatr bora powoduje wysokie fale i przy wyjeździe i wjeździe do nabrzeża staje się niebezpiecznym. W zatoce Zalicz na zachodnim wybrzeżu leży nabrzeże z molem nabrzeżnym, które służy do ucumowania promu i miejscowych połączeń, dlatego nie jest odpowiednim dla ucumowania łódek.
CZ
DE
EN
HR
